dimanche 2 août 2009

Retour


繁體字
回鄉偶書

少小離家老大回, 鄉音無改鬢毛衰;
兒童相見不相識, 笑問客從何處來。

简体字
回乡偶书

少小离家老大回, 乡音无改鬓毛衰;
儿童相见不相识, 笑问客从何处来。
Pīnyīn
huí xiāng yù shū

shăo xiăo lí jiā lăo dà huí
xiāng yīn wú găi bìn máo cuī
ér tóng xiāng jiàn bù xiāng shí
xiào wèn kè cōng hé chŭ lái

Traduction mot à mot
revenir || village || habitation || écrit

(1+2) jeune || quitter || maison || (1+2) agé || revenir
terroir || accent || ne pas || changer || tempe || cheveu || affaiblir
(1+2) enfant || (1+2) me regarder || ne pas || (1+2) me reconnaître
rire || demander || hôte || de || quel || lieu || venir

Traduction simple
Sur mon retour chez moi

Jeune je suis partis, âgé je reviens
Mon accent du terroir n'a pas changé, mais les cheveux de mes tempes se font rare
Des enfant me regardent sans me reconnaître
En riant ils demandent d'où cet étranger vient-il ?


Traduction libre

Retour

J'ai quitté la maison dans ma prime jeunesse, je reviens chargé d'âge ;
Si j'ai toujours l'accent du terroir, mes cheveux déjà s'estompent ;
Des enfants me regardent sans savoir qui je suis
Et demandent en riant : "Etranger, d'où viens-tu?"


Source
全唐詩·卷182

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire